’ಏನಿಲ್ಲ, ಸ್ವಲ್ಪ ಊರ್ ಕಡಿ ಕೆಲ್ಸಿತ್ತು ಹಂಗಾಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ ನೋಡ್ರಿ, ಮತ್ತೆ ಏನ್ ಸಮಾಚಾರಾ, ಎಲ್ಲಾ ಅರಾಮಾ?’ ಎಂದರು.
ಊರುಕಡೆಯ ವಾತಾವರಣ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಮೇಷ್ಟ್ರನ್ನ ಹಣ್ಣು ಮಾಡಿದ್ದು ಹೌದು, ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಅವರ ಇಳಿ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಯುವಕರ ಹಾಗೆ ಸದಾ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿಯನ್ನು ಝಳಪಿಸಿಕೊಂಡು ಕುಣಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇ? ಅವರನ್ನು ಮಾತಿಗೆ ಎಳೆಯುತ್ತಾ ನಾನು, ’ನೋಡ್ರಿ, ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಎಲ್ಲೀವರೆಗೆ ಬಂದಿದೆ, ಹಿಮಾಚಲ ಪ್ರದೇಶದವರಿಗಿಂತ ಕಡೇ ಅದ್ವಾ ನಾವು?’ ಎಂದು ತಿವಿಯುವಂತೆ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಎಸೆದೆ.
ನನ್ನ ಮಾತಿನಿಂದ ಉತ್ತೇಜನಗೊಂಡ ಮೇಷ್ಟ್ರು ರಾಜಕಾರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ಠಾಕೂರರ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಸುಭಿಕ್ಷವಾಗಿರುವ ಜನತೆಯ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಂತೆ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಠಸ್ಸೂ-ಠುಸ್ಸೂ ಎನ್ನದೇ ಉರಿಯದೇ ಆರಿ ಹೋದ ಸುರುಸುರು ಬತ್ತಿಯಂತಾಗಿದ್ದು ನನಗೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಕಳಕಳಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿತ್ತು. ಜೊತೆಗೆ ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಜನರನ್ನಾದರೂ ಕರೆಸಿ ಮಾತನಾಡಿ ವಿಚಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಣವೆಂದರೆ ಈ ಹಾಳಾದ್ ನಂಜನೂ-ತಿಮ್ಮಕ್ಕನೂ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ತಡಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದ ಮೇಷ್ಟ್ರು, ’ಏನಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ಸರಿ ಹೋಗುತ್ತೆ, ಎಲೆಕ್ಷನ್ನ್ ಒಂದು ಬರ್ಲಿ ನೋಡ್ರಿ’ ಎಂದು ಅದೇನೋ ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ಎಳೆಮಗುವಿನಂತೆ ಮುಖ ಮಾಡಿದರು.
ನಾನು, ’ಅಲ್ಲಾ ಸಾರ್, ಎಂ.ಪಿ.ಪ್ರಕಾಶ್ ದಳ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಜೆಪಿ ಸೇರ್ತಾರಂತೆ? ಅದರಿಂದೇನಾದ್ರೂ ಆಗುತ್ತೇನು?
ಮೇಷ್ಟ್ರು, ’ಏ, ಅದರಿಂದ ಏನಾಗ್ತತಿ? ಹೆಗಡೆ, ಸಿದ್ಧರಾಮಯ್ಯ ಮುಂತಾದೋರು ಹೋದ ದಾರಿಗೆ ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೋಗ್ತಾರೇ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಬಿಟ್ರೆ ನಮ್ಮ ಪದ್ಮನಾಭ ನಗರ ಸಾಹೇಬ್ರನ್ನ ಅಲ್ಲಾಡ್ಸಕೂ ಯಾವನ್ನ್ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಗಲ್ಲ ಬಿಡ್ರಿ!’ ಎಂದು ದೊಡ್ಡ ಬಾಂಬನ್ನೇ ಸಿಡಿಸಿದರು.
ನಾನು, ’ಅಲ್ಲಾ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ, ಗುಜರಾತ್ ಹಿಮಾಚಲ ಪ್ರದೇಶದಾಗ್ ಗೆದ್ದ ಮೇಲೆ ಬಿಜೇಪಿ ನಂಬರ್ ಮ್ಯಾಲಕ್ಕ್ ಹೋಗೈತಂತಲ್ಲಾ...’ ಎನ್ನುವ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಅರ್ಧದಲ್ಲೇ ತುಂಡು ಮಾಡಿ,
’ಏ, ಬಿಡ್ರಿ ನೀವೊಂದು, ಮೊದ್ಲು ಆ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನ್ ಬಂಡಾಯದೋರಿಗೆ ಉತ್ರಾ ಹೇಳಿ ಸುಮ್ನ ಕೂರಸ್ಲಿ ಆಮೇಲ್ ನೋಡೋಣಂತೆ...’ ಎಂದು ಧೀರ್ಘವಾಗಿ ಉಸಿರೆಳೆದುಕೊಂಡು ಮಾತನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು.
ನಾನು, ’ಹಂಗಾರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಗೆಲ್ಲಂಗಿಲ್ಲಾ ಮುಂದೆ...’ ಎಂದರೆ,
ಮೇಷ್ಟ್ರು, ’ಕುಂತೀ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಎಂದಾರ ಅಧಿಕಾರ ಸಿಕ್ಕತೇನು?’ ಎಂದು ಅದ್ಯಾವುದೋ ಮಹಾಭಾರತದ ಮೋಡಿಯನ್ನೆರಚಿ ಹೊರಟೇ ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟರು, ನಾನು ಬಿಟ್ಟು ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಅವರು ಹೋದ ದಾರಿಯನ್ನೇ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಖುರ್ಚಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತೆ.
Labels: ಅಧಿಕಾರ, ಚುನಾವಣೆ, ಪ್ರಕಾಶ್
# posted by Satish : 12:23 pm
